Κενογραφία vol 2.
– Λες το φώς του να στέκει ακόμα ; Ή μήπως αργόσβησε απο το μαράζι πως η μόνη του παρέα
Η κούκλα που αγαπούσε το μπαλέτο || του Rasayana ||
Η Ελένη ήταν ακόμη πολύ μικρή όταν κατάλαβε ότι το μπαλέτο θα αποτελέσει αργότερα το κύκνειο άσμα της ζωής της.
Ακροβατώ || του Rasayana ||
Τρέμω καθώς περπατώ
πηδάω στον αέρα
μιλάω στο κενό
Η νύχτα || του Rasayana ||
Η νύχτα άνοιξε τα πανιά της
και σιώπησε,
σκεπάζοντας πληθωρικά τους κίτρινους φανούς.
Λέγαμε για φαντάσματα
Έτσι περνούσαμε τις μέρες μας
καθώς συναντιόμασταν στην…
Όταν κοιτάζεις τον καθρέφτη || του Rasayana ||
Πριν βγω από το σπίτι, στεκόμουν και κοιτούσα τη φιγούρα μου, όπως διαγραφόταν στο γυαλί αλλά ποτέ δεν έκατσα για περισσότερο από δύο λεπτά απέναντι του. Εκείνα τα λόγια του ανθρώπου στο μαγαζί με τρόμαξαν κάπως για να σου πω την αλήθεια
Ούτοι ούκ γράφουσιν
Έχω γνωρίσει ανθρώπους παθιασμένους που δεν γράφουν. οι φλόγες δεν γίνονται λέξεις Γελαστά πρόσωπα που ονειρεύονται, αλλά δεν δεσμεύουν
Ο Έρωτας είναι ψυχεδέλεια || του Rasayana ||
» Οι ερωτευμένοι άνθρωποι γυρνάνε σε πολιτείες σβησμένες απ’ το χάρτη
