Λογοτεχνία

Ψευδαίσθηση || του Rasayana ||

Η μητέρας μας συνήθιζε να τραγουδάει, το πρωί καθώς ετοίμαζε το πρωινό, και το βράδυ, πριν κοιμηθούμε, γιατί πίστευε πως η τέχνη είναι ένα καταφύγιο, απέναντι στο σκοτάδι που επιλέξαμε να διακοσμεί τους τοίχους των δωματίων. Όμως από τη στιγμή που ο Λευτέρης επέλεξε να φύγει από το σπίτι, αρκετά χρόνια νωρίτερα, δεν ξανακούσαμε τη φωνή της. Και το ζήτημα αυτό απέκτησε ξαφνικά σημασία, όχι μόνο γιατί δεν τραγούδησε ξανά, διότι έπαψε επίσης να μιλάει.