Σημεία στίξης.
Πάντοτε ένα πέπλο μυστηρίου γύρω τους.
Πάντοτε ένα εργαλείο τρανό η χρήση τους.
Αλλά ετούτων των σημείων ο εμίρης και παρασημοφορημένος αρχηγός
Θα είναι πάντοτε για μένα
Τα αποσιωπητικά.
Τρεις τελείες στη σειρά.
Λένε τίποτα και ταυτόχρονα τόσα πολλά.
Στο τέλος της πρότασης τα τοποθετείς.
Μα μονάχα τέλος δεν είναι.
Στον αντίποδα, αρχή είναι.
Η μάλλον μια είσοδος στο άπειρο.
Τρεις τελείες στη σειρά.
Επιτρέπουν στο μυαλό να έχει φτερά.
Τρεις τελείες στη σειρά.
Η ανθρώπινη ψυχή έχει αμέτρητα παράθυρα.
Άλλος βέβαια αυτά τα ονομάζει τρύπες από σφαίρες που αιμορραγούν επάνω στο χαρτί.
Τρεις τελείες στη σειρά.
Τα αποσιωπητικά.
Την επόμενη φορά που θα τα δεις.
Η και που θα θέλεις να τα χρησιμοποιήσεις.
Κλείσε τα μάτια.
Άνοιξε όλα τα παράθυρα.
Δες τη θέα.
Αποδέξου τα εκ των σφαιρών τραύματα.
Αιμορράγησε. Πολύ.
Και χαιρέτησε την πομπή του Εμίρη.
Που οδεύει στο άπειρο.
…
Κάτι αποσιωπώ;
Ή το χάος του μυαλού μου υπηρετώ και αγαπώ;