Περί λήθης
-Τι είναι η λήθη; Γύρισα να κοιτάξω από που ερχόταν αυτή η ερώτηση. Έψαξα στον χώρο. Ώσπου κοίταξα λίγο πιο
Ετικέτα: qui tacet consentit
Χαμόγελο ετών 16.
Θυμαμαι αυτό το χαμόγελο απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτό μου. Τον εαυτό μου ως εχει τωρα. Θυμαμαι αυτο το
Το Χωριό Του Λευκού Θορύβου (Μέρος Τρίτο) || Του Prattler
Και τώρα, ακολουθεί η τελευταία μου, άτυπη, αναφορά. Τα τεκταινόμενα στη Γάμβρια, και το άδοξο τέλος ενός ένδοξου κατά τον κόσμο ντετέκτιβ.
Το Χωριό του Λευκού Θορύβου (Μέρος Δεύτερο) || Του Prattler
Ξέρεις όμως,πιο είναι το πιο «υπέροχο» στην όλη υπόθεση; Ότι αντί να αποκλείω θεωρίες όσο προχωράει η έρευνα, βρίσκω πληθώρα στοιχείων που όχι απλά τις επιβεβαιώνουν ή έστω προκαλούν περαιτέρω έρευνα, αλλά δίνουν έδαφος στην ανάπτυξη καινούργιων θεωριών!
Το Χωριό Του Λευκού Θορύβου (Μέρος Πρώτο) || Του Prattler
Κλήθηκα πριν μέρες από κάποιον κύριο ονόματι Άλκη Φαίδρο, κάτοικο ενός παραπαίοντος χωριού- οικισμού θα έλεγα-που ακούει στο όνομα Γάμβρια, περίπου 40 χιλιόμετρα έξω από την πόλη των Σερρών.
Λούπα (Μέρος Δεύτερο) || Του Prattler
Έβαλε στο μπρίκι ελληνικό και άναψε ένα τσιγάρο.
Κοίταξε αδιάφορα το κινητό του. «Α,πήγε ήδη 26; Τρέχει ο καιρός».
Σέρβιρε τον καφέ του και κάθισε στο τραπέζι. Άναψε το δεύτερο τσιγάρο,και άρχισε να της μιλάει.
Λούπα (Μέρος Πρώτο) || Του Prattler
Έβαλε στο μπρίκι ελληνικό και άναψε ένα τσιγάρο.
Κοίταξε αδιάφορα το κινητό του. «Α,πήγε ήδη 26; Τρέχει ο καιρός».
Σέρβιρε τον καφέ του και κάθισε στο τραπέζι. Άναψε το δεύτερο τσιγάρο,και άρχισε να της μιλάει.
