Υπάρχεις
ακόμα υπάρχεις
σε μύθος και θρύλους
στο χειροκρότημα
στα δάκρυα
σε τείχους και στίχους
σε μπαλκόνια και ράφια
στο μέσα και στο έξω
στο χθες και το μετά

Υπάρχεις
σε ιστορίες πικρές
σε μαγικές πινελιές
σε νοσταλγίες
σε δράματα
σε θαύματα
σε μυστικά
σε όσα λέχθηκαν
και όσα υπονοήθηκαν

Υπάρχεις
στο “ευχαριστώ”
στο “αναζητώ”
στο “ποτέ δε σταματώ”
στο “παρακαλώ”
στο “κοίτα με δω,
σου μιλώ,
σε προσδοκώ,
σε αναπολώ,
δε σε ξεχνώ”

Υπάρχεις
όσο υπάρχουμε,
υπάρχεις.