Ό,τι όνομα κι αν έχει ο πηγαιμός
τους διαβάτες μέλλουνε τα βήματα
που ηχούν όπως της δύναμης οι χτύποι
βήματα βαριά
βήματα αέναα
Αν τον πηγαιμό το λένε θρήνο
κι αν τον θρήνο τον λεν ποίηση
τους διαβάτες μέλλουνε οι λέξεις
λέξεις υγρές
λέξεις αλμυρές
Οι λέξεις χύνονται κρυφά
την ώρα του σταθμού
αν ένα χάδι ξαφνικά σε σταματήσει
θυμίζοντας μια ανάσα
θυμίζοντας μια στιγμή αλλοτινή.
Μα ό,τι όνομα κι αν έχει ο πηγαιμός,
τους διαβάτες μέλλουνε τα βήματα.
Φωτογραφία: Ξημέρωμα στη Μεντίνα, ραφτόπουλο