Ποίηση στους δρόμους
Οι στίχοι δρόμοι πάμε, να ζωγραφίσουμε τις πλατείες η πιο φρικτή μου φυλακή η ανασφάλεια Η φυγή δεν είναι λύση,
Κατηγορία: Τέχνες
Η Δίκη του Πρώτου Επαναστάτη || Του Prattler
Άνοιξαν οι πύλες και έτρεξαν μέσα τα Σκυλιά. Γρυλίζοντας, τραβούσαν με βία τις αλυσίδες, στις άκρες των οποίων βρισκόταν ο σαστισμένος υπόδικος.
Τα όνομά μας || του Ανανία Ραφτόπουλου ||
Θα ‘ρθει,
εν μία νυκτί,
και η δική μας σειρά.
«Μάνα» || Του Prattler
Τη ζωή μου από γέννας την όρισες,
Γυμνό με έστειλες, σε σκοτεινά μονοπάτια,
Σε δρόμους άθλιους, με βράχια κι αγκάθια…
ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές— την τύχη σου που ενδίδει πια,
Voyaged || του Ανανία Ραφτόπουλου Κ.
οι τόποι μου άγριοι, εξωτικοί φίλοι μου ντόπιοι οι πρωτόγονοι ευγενείς μαζί σε βόλτες νοερά ατέλειωτες στα μονοπάτια της ξερολιθιάς
Επί στροφή
Κυλά αργά ή τρέχει ο δρόμος Πας πίσω Μα μόνο μπροστά μπορείς να περπατήσεις Έρχεσαι μόνο για να τους
