Τα όνομά μας || του Ανανία Ραφτόπουλου ||
Θα ‘ρθει,
εν μία νυκτί,
και η δική μας σειρά.
Κατηγορία: Πολιτικά
«Χαμένοι» || Του Prattler
«Χαμένος» είναι αυτός, που ονειρεύεται ουτοπίες,
Μα χαμένος είναι αυτός, που έπαψε να ονειρεύεται.
«Μάνα» || Του Prattler
Τη ζωή μου από γέννας την όρισες,
Γυμνό με έστειλες, σε σκοτεινά μονοπάτια,
Σε δρόμους άθλιους, με βράχια κι αγκάθια…
Η Συνωμοσία της Γελαστής Συμμορίας || Του Prattler
Φορεσε τα «καλά» του και όρμησε προς το κέντρο της πόλης. Δεν είχε πιάσει τα μαλλιά του πίσω,ενώ το πρόσωπο του φωτίζονταν από ένα χαμόγελο ως τα αυτιά,ένα χαμόγελο που ταλανίζεται μεταξύ τρέλας και πλήρους ευτυχίας.
Σύνοψη του Έπους του Βασιλείου της Άνυδρης Αμμούδας || του Ανανία Ραφτόπουλου Κ. ||
Σε γη που έλουζαν οι θάλασσες των τριών μεγάλων χερσονήσων υπήρχε κάποτε, περίπου ως πέρσι ένα μικρό βασίλειο στο μέγεθος
Τα Παιχνίδια || Του Prattler
Και με μια δόση νοσταλγίας αναπολώ τα παλιά,
Που τα παιχνίδια που μεγάλωσα φαντάζουνε πια,
Ειρωνικά τραγικά,
Πλήρως τρομοκρατικά.
Αθώοι ναι || του Ανανία Ραφτόπουλου Κ. ||
αθώοι ναι όχι όμως ελεύθεροι κανείς δεν είναι ελεύθερος κι αθώοι πια δε μείνανε πολλοί άλλοι σκοτώθηκαν μια μέρα του
