Καπνίζω φυγή , όλο λέω τελευταίο τσιγάρο μα κάνω τράκες σε περαστικούς

Ξέρεις , καταβάθος όλοι διψάνε για λίγη φυγή

κάποιοι τη βγάζουν και με αποφυγή

συμβιβασμός ή δεν καταλαβαίνω όσα δεν είμαι ή όσα δεν συνήθισα να είμαι

Μια τζούρα φυγή , όχι για πολύ μακριά

η επόμενη για την άκρη του κόσμου

Θα το κόψω ρε

 

 

Μάνα φεύγω

Πάλι

Κάπου ήμουνα σίγουρα

Το άλλου με κέρδισε

Φτιάχνω βαλίτσες

Σε αποχαιρετώ

Σας αποχαιρετώ

Εχω μάθει πια

λίγα δάκρυα , κάποιες ευχές για τη νέα αρχή και μετά ζούμε χωριστά

 

Ψάχνω κάτι

γι’ αυτό έφυγα

μήπως το συναντήσω στο δρόμο

μα χαώθηκα

Πια ψάχνω αυτό που ψάχνω

ίσως και κάποια αφορμή για να φύγω την κατάλληλη στιγμή

 

μη φτάσω να πω σπίτι μου

δεν έχω ρίζες μάνα

δε στεριώνω

Όλο  ψάχνω ψάχνω ψάχνω

 

μες το ψάξιμο έχω χάσει και μένα

 

δεν με βγάζουν οι πυξίδες

 

Θέλω να επιστρέψω αλλά δε θυμάμαι πού

 

Έχω  συνηθίσει έτσι κι αλλιώς τη φυγή . Είναι σαν το κρασί , σαν τον απαγορευμένο   έρωτα

Από διέξοδο σε αδιέξοδο μάνα

κατασκηνώνω  και κάνω οτοστόπ στις καρδιές των περαστικών

κάπου το χω διαβάσει μάνα , όλοι περαστικοί είμαστε

 

ούτε ένας δρόμος

τόσα χιλιόμετρα

Ούτε ένας τόνος  λευκό