Κυλά αργά ή τρέχει

ο δρόμος

Πας πίσω

 

Μα μόνο μπροστά μπορείς να περπατήσεις

Έρχεσαι μόνο για να τους δεις στα μάτια

τόσο βαθιά που τα δάκρυα θα κυλήσουν

λεξεις φωνές ή σιγή

 

Επιστροφή

 

Μα δεν μπορείς να επιστρέψεις αν δεν ήσουν κάπου

κέντρο αναφοράς , βάση ή ανάμνηση

το μηδέν σε φλερτάρει επικίνδυνα

κηπουρός του έρωτα για ζωή για χαμόγελα για ανθρώπους

Διαβαζω βιβλία μήπως μου πουν όσα δε μου ´παν οι ανθρώποι

ενα τόπι χρειάζεται για να φέρουμε την Ειρήνη

να παίξουν οι λαοί παιχνίδι να θυμηθούν πως είναι παιδιά

χαζά λόγια χωρίς πολιτικό σχέδιο

μ´ ένα ποίημα αυτοσχέδιο

σανίδα της σκέψης

της νεράιδας του Χάους

 

κΆνε μου τη χάρη, αν με βαριέσαι μην με διαβάζεις

να πας εκεί που η καρδιά σου θα πάλλεται

θα θέλεις να φιλήσεις κάθε σπιθαμή

 

οσες ήξερα λέξεις ωραίες τις ξέχασα

στο γυρισμό τις έχασα

και τώρα;

τριγυρίζω

είμαι κάπου  μα προτιμώ

ξέρεις…

να μην είμαι πουθενά

για να μην χρειαστεί να μείνω

Δρομέας αέναος

Σύννεφα φοράω κρεμαστά για σκουλαρίκια

Όλα όσα άκουσα διαλύονται σε βροχές

ολα όσα έμαθα ξεβάφουν

 

Νομίζω πως επέστρεψα

αλλά εξακολουθώ να πηγαίνω κάπου

αυτό το άλλου …

δεν ελπίζω αλλά είναι μέσα μου

επέστρεψα αλλά ίσως να μην ήμουνα ποτέ εδώ

ποτέ εγώ

Κάποιος καταραμένος κάπου

στις ιστορίες μου

η επιστροφή θα γεννήσει ιστορίες

ξέρεις ποσό τις αγαπώ

αλλα φοβάμαι μια μέρα μην πέσουν και με πλακώσουν

σαν το ταβάνι

Στροφή

επικίνδυνη στροφή

θέλω να φτάσω κάπου

Ξέρεις…