Το είδα αργά, στην αρχική μου σελίδα στο facebook.

Η αλήθεια είναι ότι δεν σοκαρίστηκα.

Η αλήθεια είναι ότι έχω ξαναδεί και μου έχουν συμβεί παρόμοια σκηνικά.

Η αλήθεια είναι ότι κάτι μου θύμιζε αυτή η σκατόφατσα.

Η αλήθεια είναι ότι μπαίνω σχεδόν κάθε μέρα στο 14.

Η αλήθεια είναι ότι ευχήθηκα να μπορούσα να δείρω αυτό το ανθρωποειδές κι ας περνούσα μια νύχτα στο αυτόφωρο.

Η αλήθεια είναι ότι σκέφτηκα πως λίγο χλωροφόρμιο και ένα κοφτερό ψαλίδι θα ήταν η τέλεια λύση.

Η αλήθεια είναι ότι σοκαρίστηκα από τα σχόλια ανδρών και γυναικών κάτω από την ανάρτηση-καταγγελία της κοπέλας.

Η αλήθεια είναι ότι πλέον είμαι 100% πεπεισμένη πως ο μισογυνισμός δεν είναι κάτι το ουτοπικό, κάτι το ξεπερασμένο, κάτι που εκφράζεται μόνο από κατωτάτου επίπεδου ανθρωποειδή. Είναι μια συμπεριφορά που έχει περάσει για τα καλά στα μυαλά νέων και γέρων, σπουδαγμένων κι ασπούδαχτων, γυναικών και αντρών.

Ναι προφανώς και μιλάω για το περιστατικό που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη στις 12 Ιουνίου . Ένας άντρας ντυμένος παπάς μπαίνει σε ένα αστικό κάθεται διπλά σε μια κοπέλα και εκεί κάτω από το ράσο του βγάζει το μόριο του και τρίβεται πάνω στην έκπληκτη κοπέλα. Αυτή ουρλιάζοντας τον διώχνει κι αυτός βγαίνει ατάραχος από το λεωφορείο χωρίς κανένας όπως λέει κι ίδια να ενδιαφερθεί να ρωτήσει τι και πως.

Μάλιστα η ίδια αναφέρει πως αν ήταν κάποιος αλλοδαπός όλοι θα είχαν κάτι να πουν, αλλά τώρα «το μόκο». Η κοπέλα προλαβαίνει και βγάζει φωτογραφία το ζώον (συγνώμη ζώα) και το ανεβάζει στο διαδίκτυο, μια άλλη κοπέλα στα σχόλια ανεβάζει μια φωτογραφία του όρθιου εμετού από άλλη μέρα (καθώς απ’ ότι κατάλαβα είναι γνωστό σκουπιδαριό) και ένα ποστ καταγγελίας έχει μόλις συντεθεί : (πλέον το facebook έχει αφαιρέσει τις φωτογραφίες οπού φαινόταν ξεκάθαρα το μόριο του τράγου)

 

Ξέρεις όμως το πιο εμετικό δεν είναι η πράξη του παλιογερου, αλλά τα σχόλια γεμάτα μίσος, σεξισμό, μισογυνισμό, κακιά αλλά ακόμα και ζήλια(!) κάτω από τη δημοσίευση. Εμποτισμένα με στερεότυπα και θράσος. Οι βασικοί σχολιαστές χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:

1) Οι φυσιολογικοί άνθρωποι που κατακρίνουν, καταδικάζουν και ενθαρρύνουν την κοπέλα να λάβει νομική δράση (κάτι το οποίο όπως έχει η ίδια δηλώσει έχει ήδη γίνει)

2) Τα σκουπίδια τα οποία είναι πολύ περισσότερα και σχολιάζουν ωραία πράγματα, όπως:

Τα σχόλια δεν προέρχονται μόνο από αγάμητους άντρες ή θρήσκες κυρίες που δίνουν όλο τους το μισθό δια την αποπεράτωση του ιερού ναού Αγ. Φαλλού. Τα σχόλια προέρχονται σε ένα μεγάλο ποσοστό από κοπέλες που είτε δεν κατάφεραν να αποβάλλουν τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό που οι αιώνες πατριαρχίας τους γέννησαν, ή απλά δεν μπορούν να κάνουν παραπάνω λογικές σκέψεις από ένα χάμστερ. Κι όσο κι αν λυπάμαι αυτές που φαίνεται να είναι όντως ηλίθιες, τόσο δε λυπάμαι για αυτά που θα συμβούν σ ’αυτές που έχουν το special snowflake syndrome. Γιατί το να νομίζεις ότι είσαι η εκλεκτή σε ένα καθεστώς (στην προκείμενη της πατριαρχίας) που σε βλέπει ως κατώτερο ον , είναι ότι καλύτερο μπορείς να κάνεις για να σε ξεζουμίσουν και να σε πατήσουν κάτω σαν σκουλήκι, οι κατά καιρούς «άρχοντες».

Όσο για τους άντρες που σχολιάζουν κάνοντας διαγωνισμό μισογυνισμού, αμυαλιάς , βρωμιάς και νεοελληνοσύνης , ειλικρινά μπορώ να λυπηθώ μόνο τις μάνες τους που εννιά μήνες κουβαλούσαν τέτοια τέρατα μέσα τους. Τέρατα τα οποία το μόνο που έχουν μάθει, είναι να τις μισούν. Γιατί όταν είσαι μισογύνης δεν μπορείς να είσαι επιλεκτικά μισογύνης.

Πιο πολύ από όλους όμως λυπάμαι την άρρωστη κοινωνία μας που συνεχίζει καθηλωμένη μπροστά από μια τηλεόραση , έναν υπολογιστή ή ένα ψευτοβιβλίο να θρέφει, τόσο αποβράσματα σαν τον παπά, όσο και σαν τους σχολιαστές. Η κοινωνία μας νοσεί και η κατάσταση της είναι μη αναστρέψιμη. Μόνη λύση να αποσυνδέσουμε τον ασθενή από τη μηχανική υποστήριξη και να φροντίσουμε να φτιάξουμε μια καινούρια μη ασθενή κοινωνία. Από το μηδέν. Από την αρχή.

Όπως είχε πει κάποτε κι ο Χατζηδάκις : “με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί…»